Een oase van rust
In 1904 startte Max van Gimborn een inktfabriekje in Zevenaar. In 1907 huurde hij een stuk grond van drie hectare aan de oostzijde van het stadje. Hier liet hij een park aanleggen met naaldbomen van over de hele wereld. Omdat de grond niet erg bleek voor dennen, kocht hij in Doorn een stuk grond, en liet het geheel beplanten het met uiteenlopende bomen, heesters en heidestruiken. Vanuit Zevenaar liet hij verscheidene naaldbomen overbrengen. Het park in Doorn is nu het Gimborn Arboretum. Het Zevenaarse park, nu Gimbornhof geheten, groeide uit tot een uniek bos.